Goodbye to the North of New-Zealand
Door: Mirjam Welbergen
Blijf op de hoogte en volg Mirjam
12 Oktober 2012 | Nieuw Zeeland, Lower Hutt
Lieve allemaal,
Lovely to read all the messages you all send :) Thanks a lot.
Inmiddels zijn we een dikke week in Nieuw-Zeeland.
Ik zal jullie eerst eens op de hoogte brengen over onze kampeer perikelen en ochtend /avond rituelen.
's Avonds bij het naar bed gaan, moeten we eerst de ladies room in om vooral alle plas eruit te laten lopen, zodat we er niet midden in de nacht (in de kou) uit hoeven. Vervolgens lopen we (hard) terug naar ons campertje en doen we alle gordijntjes gezellig dicht. De camper is inmiddels omgevormd tot bed en de koffers hoog opgestapeld. Liggend op bed kleden we ons om, want staan in de camper lukt niet en verder is er ook geen goede ruimte om met de benen naar beneden te zitten. Waarschijnlijk een hilarisch spektakel als er iemand door de raampjes naar binnen zou kijken. Gelukkig hebben we zelf ook al heel wat af gelachen :) Vervolgens stoppen we sinds 3 dagen nog een aflevering gtst in de dvd speler en slapen we heerlijk na alle indrukken van de afgelopen dag. Meestal lekker warm, maar soms helaas ook trillend van de kou. 's Nachts is het hier rond de 5 graden, als het al niet kouder is....
Dan de volgende ochtend worden we gewekt door de wekker van onze telefoon. Allebei nog ver weg in slaap kreunen we een paar keer dat we er nog niet uit willen en hebben we een kleine woordenwisseling over wie er het eerste uit moet. Helaas voor Lisette win ik elke dag. Mijn koffer ligt namelijk onderop, omdat die van Lies net iets kleiner en minder stevig is, haha. Dat is mijn winst van de hele dag ;-) Heerlijk warm in mijn bedje draai ik me nog een keer om en verafschuw ik de kou wanneer Lies het bed uit komt. Dan alle spullen uit de koffer pakken en weer op naar de ladies room. WARM douchen, ontbijten en over dit alles doen we 2 uur. Het lukt ons niet om sneller te zijn en sneller de camping te verlaten, haha.
Geregeld komen er mensen even een rondje maken om onze campervan. Alle hoofden staan op grote vraagtekens en uiteindelijk hebben ze dan toch alle moed bijeen geraapt om te vragen of we hier daadwerkelijk in bivakeren en ook nog eens slapen?? Altijd is ons antwoord dapper ja en een blik vol trots volgt :) Mensen kunnen het bijna niet geloven en vinden ons ongelooflijk dapper. Helemaal als ze daarna te horen krijgen dat deze 2 meiden nog nooit van hun leven gekampeerd hebben. Als ware helden worden we daarna behandeld. Niet mis!
Overigens allemaal aardige mensen komen we tegen. Gisteravond toevallig een Nederlands echtpaar die ons allerlei tips mee gaf, handy!
Dan nu de afgelopen dagen.
Vanaf Rotorua zijn we doorgereden naar Waitomo om de Waitomo caves te bezoeken. Daar naar het visitor center gegaan om ons te laten adviseren over welke 'excursie' het leukste/beste zou zijn om te doen. We kwamen uit op een adrenaline stootje! Om 15 uur gingen we met een ander stel en een gids in een busje richting de grot. De gids noemde ons team en gedwee volgden we alle aanwijzingen en als een stel bange schaapjes liepen we achter zijn kont aan. We kregen een heel pak aangehezen. Woorden schieten te kort, foto's zeggen meer. Helm met licht op ons hoofd en klaar voor de start! Eerst even oefenen met knopen leggen en onszelf kunnen zekeren voor het echte abseilen begint. Brr ik knijp hem toch wel een beetje. Ik mag als laatste afdalen in de grot van 27 meter hoog. De rest gaat super goed naar beneden, maar ik moet nog! Het ergste zie ik nog op tegen het moment dat ik als op een schommel moet gaan zitten, de instructeur me aan mn 'britels' vast houdt en ik zo boven de afgrond moet gaan hangen. Een zucht, steun, kreun, aaaahh en ik hang!!! Heel wat foto's worden geschoten voor ik dan echt naar beneden mag dalen. Wauw, amazing! Helemaal vol adrenaline kom ik beneden in de grot aan. Vanaf daar moeten we door water banjeren en ons een weg banen door het donkere grotten stelsel. Ondertussen krijgen we van alles uitgelegd over de grotten en het (on)gedierte wat er leeft. Vooral nieuwsgierig was ik naar de glowworms!! Op een gegeven moment mogen we gaan zitten. Krijgen we een glaasje warme ranje(?) en een stukje chocola. Alle lichten moeten uit. De gids bonkt een aantal keer hard tegen de grot wand en WAUW! Een enorm plafond met allemaal lichtjes schijnen. Een super mooi gezicht. Het lijkt een sterrenhemel, maar dan blauw gekleurd. Echt heel erg mooi, waarschijnlijk heb ik met open mond zitten staren :)
Hierna weer terug en toen... Moesten we de 'kloof' weer omhoog.. En hoe dat beter te doen dan...? Jawel, klimmen!!! Deze keer was ik de sjaak die als eerste uitgepikt werd. Nouja, niet nadenken en gewoon doen! Vast aan het touw en hup met handen en voeten klauter ik de steile, natte, gladde, met regenoverdonderende wand omhoog. Pff, moeilijk, maar ik kom tot de top en ben de gelukkige eerste overwinnaar van die dag! Wat een geweldige ervaring. Als iedereen boven is rijden we terug naar het kantoortje en krijgen we een warme kop soep onder het genot van alle foto's die geschoten zijn die dag. Op een schijfje hebben we die uiteraard meegenomen.
De dag erna zijn we richting Tongariro nationaal parc gereden. We wilden hier de Tongariro Crossing doen van +/- 8 uur, maar toen we bij de camping aan kwamen raadde de vrouw dit angstvallig af... 2 maand geleden was de vulkaan nog uitgebarsten en nog steeds komt er rook uit. Op de helft van het pad liggen allerlei stenen die daar neergedaald zijn en mag je dus ook niet meer verder. Ook is het te koud bovenaan en liggen er lagen sneeuw. Wij zijn daar natuurlijk niet op gekleed en... het zou slecht weer worden de volgende dag.. Een baal moment, want het had me super mooi geleken. Wel had de vrouw alternatieven en zijn we de volgende dag de Tongariro north track gaan lopen. Deze leidde ons langs de Taranaki falls en het lower Tama Lake. Ik vond de wandeling super, super mooi! Lies had er een iets andere mening over en vond het allemaal zo droog, haha. Ik had gewoon de gedachte erachter dat we over vulkanische dingen aan het lopen waren en dat het Tama Lake gewoon een 4050m diep kratermeer is, is toch onvoorstelbaar!! (heb ik dat wel goed begrepen? haha) Helaas hadden we best slecht weer onderweg en werden we bij het Tama Lake compleet weggeregend. Onze jassen zijn overigens geweldig. Super blij dat ik die op de laatste dag voor ik weg ging nog vond in de Bulls Dump ;-) We hebben ongeveer 4 uur gedaan over deze wandeling.
De volgende dag doorgereden richting Wanganui. Op weg naar Wellington leek ons dit wel een mooie stop om even te genieten. Zo vlak aan de zee. Elke avond koken we trouwens nog zelf! Met uitzondering van gisteravond. Toen hebben we een pizza in de oven gegooid. Trots mogen jullie zijn hoor!!
In Wanganui zaten we aan de rivier en de camping was zeer goed te doen. Lekker verwarmde keuken en relax ruimte. We zijn de volgende dag doorgereden naar de zee (Tasman zee) en het was compleet uitgestorven. Het waaide ook enorm hard, maar wij wilden natuurlijk wel even over het strand gelopen hebben! Zwart zand en een paar foto's verder van de groen/blauwe zee, zijn we toch maar snel weer onze camper van ingevlucht. Op naar de Pack n Save. Een enorme supermarkt wat tot onze favoriet behoord om boodschappen te doen. Hier vervolgens wel een uur verlekkerd rondgelopen en weer voor een aantal dagen eten ingeslagen met als beloning een heerlijke muffin. Nou die kunnen ze hier wel maken! Chocolade muffin, lekker hoor!
Gisteren zijn we aangekomen in Lower Hutt. Een stadje onder Wellington. Gister was het stralend weer en hebben we buiten nog genoten van de zon. Mijn gezicht is ook echt al wel bruin! Dat terwijl het niet altijd stralend weer is. Vandaag zijn we naar Wellington geweest. De hele ochtend rond gehangen in het Te Papa Museum. Alle ins en outs over Nieuw Zeeland. Toch ook wat bang gemaakt door alle vulkaanuitbarstingen, heftige stormen en aardbevingen die NZ al rijk is in z'n historie. Maar niet teveel over nadenken. Helaas niet zo heel veel over de Maori cultuur, want die vind ik wel interessant. Eerlijk gezegd vind ik het net een stel Gipsy's bij elkaar, haha.
Nu ik hier dit verhaal zit te typen in de keuken/woonkamer van de camping zit er een heel stel van een rugby team achter me vanuit Auckland. Ja een man zocht het natuurlijk uit om me aan te spreken, toen Lies al achter de pc zat. Hij wilde erg graag weten waar we vandaan kwamen ;-) Het zijn luidruchtige Maori mannen die enorm hard lachen en drank zuipen en muziek hard aan hebben. Nee, geen knappe mannen. Zelfs allemaal wat aan de stevige kant, haha.
Anyway in Wellington de middag doorgebracht in een shop straat. Heerlijk om even wat winkels van binnen te zien na al die natuur dingen. Toch zijn de winkels hier heel anders als NL of anywhere else. Wel een blauwe bikini gekocht ;-)
Morgen gaan we met de ferry naar het Zuider eiland. Ze waarschuwen ons vanuit alle fronten dat het een zeer winderige, beweegelijke overtocht gaat worden. Hoeveel reispilletjes zal ik nemen? Een stuk of 10? Hopelijk komen we er een beetje zonder kleerscheuren af. Lies heeft mij de taak gegeven de camper in de veerboot te rijden. Maar eens zien hoe ik die taak weer ga volbrengen. Vandaag in de parkeergarage was ook al flink zweten, haha.
Dus het noordereiland laten we achter ons! Ik ben echt super benieuwd naar het Zuiden, wat indrukwekkender en uitbundiger zou moeten zijn. Helaas ben ik ook bang voor de kou die we daar tegen gaan komen. We hebben daarom maar besloten om eerst via het oosten naar beneden te gaan (tip van het Nederlandse stel) en dan van beneden via het westen omhoog. Dan is het in het Westen ook misschien wat warmer, want nu kan het er zelfs nog sneeuwen?!?! Uhhh.. Help!
Allereerst rijden we naar Kaikoura en gaan we daar een walvis trip boeken. Maar al die verhalen zal ik jullie de volgende keer mee verlekkeren :)
Nog steeds ben ik ook erg geinteresseerd in jullie levendje thuis, dus hou me op de hoogte! Ik zie dat het verslag gelezen wordt door erg veel mensen, dus kom op met die reacties! Wat er ook geschreven wordt, alles is op dit moment leuk om te lezen!!!!
Heel erg veel liefs, ook van Lisette... Mirjam!
Ps. Als je wilt weten wanneer ik weer een nieuw verhaal op de site heb gezet, kun je ergens aan de linker kant je mail adres invoeren zodat je op de hoogte gehouden wordt!
Ps2. Op facebook heb ik geprobeerd een paar foto's te zetten, maar ik heb het idee dat dit nog niet helemaal goed overgekomen is? Hopelijk kunnen jullie ze toch zien 1 dezer dagen! Anders geduldig afwachten :)
Lovely to read all the messages you all send :) Thanks a lot.
Inmiddels zijn we een dikke week in Nieuw-Zeeland.
Ik zal jullie eerst eens op de hoogte brengen over onze kampeer perikelen en ochtend /avond rituelen.
's Avonds bij het naar bed gaan, moeten we eerst de ladies room in om vooral alle plas eruit te laten lopen, zodat we er niet midden in de nacht (in de kou) uit hoeven. Vervolgens lopen we (hard) terug naar ons campertje en doen we alle gordijntjes gezellig dicht. De camper is inmiddels omgevormd tot bed en de koffers hoog opgestapeld. Liggend op bed kleden we ons om, want staan in de camper lukt niet en verder is er ook geen goede ruimte om met de benen naar beneden te zitten. Waarschijnlijk een hilarisch spektakel als er iemand door de raampjes naar binnen zou kijken. Gelukkig hebben we zelf ook al heel wat af gelachen :) Vervolgens stoppen we sinds 3 dagen nog een aflevering gtst in de dvd speler en slapen we heerlijk na alle indrukken van de afgelopen dag. Meestal lekker warm, maar soms helaas ook trillend van de kou. 's Nachts is het hier rond de 5 graden, als het al niet kouder is....
Dan de volgende ochtend worden we gewekt door de wekker van onze telefoon. Allebei nog ver weg in slaap kreunen we een paar keer dat we er nog niet uit willen en hebben we een kleine woordenwisseling over wie er het eerste uit moet. Helaas voor Lisette win ik elke dag. Mijn koffer ligt namelijk onderop, omdat die van Lies net iets kleiner en minder stevig is, haha. Dat is mijn winst van de hele dag ;-) Heerlijk warm in mijn bedje draai ik me nog een keer om en verafschuw ik de kou wanneer Lies het bed uit komt. Dan alle spullen uit de koffer pakken en weer op naar de ladies room. WARM douchen, ontbijten en over dit alles doen we 2 uur. Het lukt ons niet om sneller te zijn en sneller de camping te verlaten, haha.
Geregeld komen er mensen even een rondje maken om onze campervan. Alle hoofden staan op grote vraagtekens en uiteindelijk hebben ze dan toch alle moed bijeen geraapt om te vragen of we hier daadwerkelijk in bivakeren en ook nog eens slapen?? Altijd is ons antwoord dapper ja en een blik vol trots volgt :) Mensen kunnen het bijna niet geloven en vinden ons ongelooflijk dapper. Helemaal als ze daarna te horen krijgen dat deze 2 meiden nog nooit van hun leven gekampeerd hebben. Als ware helden worden we daarna behandeld. Niet mis!
Overigens allemaal aardige mensen komen we tegen. Gisteravond toevallig een Nederlands echtpaar die ons allerlei tips mee gaf, handy!
Dan nu de afgelopen dagen.
Vanaf Rotorua zijn we doorgereden naar Waitomo om de Waitomo caves te bezoeken. Daar naar het visitor center gegaan om ons te laten adviseren over welke 'excursie' het leukste/beste zou zijn om te doen. We kwamen uit op een adrenaline stootje! Om 15 uur gingen we met een ander stel en een gids in een busje richting de grot. De gids noemde ons team en gedwee volgden we alle aanwijzingen en als een stel bange schaapjes liepen we achter zijn kont aan. We kregen een heel pak aangehezen. Woorden schieten te kort, foto's zeggen meer. Helm met licht op ons hoofd en klaar voor de start! Eerst even oefenen met knopen leggen en onszelf kunnen zekeren voor het echte abseilen begint. Brr ik knijp hem toch wel een beetje. Ik mag als laatste afdalen in de grot van 27 meter hoog. De rest gaat super goed naar beneden, maar ik moet nog! Het ergste zie ik nog op tegen het moment dat ik als op een schommel moet gaan zitten, de instructeur me aan mn 'britels' vast houdt en ik zo boven de afgrond moet gaan hangen. Een zucht, steun, kreun, aaaahh en ik hang!!! Heel wat foto's worden geschoten voor ik dan echt naar beneden mag dalen. Wauw, amazing! Helemaal vol adrenaline kom ik beneden in de grot aan. Vanaf daar moeten we door water banjeren en ons een weg banen door het donkere grotten stelsel. Ondertussen krijgen we van alles uitgelegd over de grotten en het (on)gedierte wat er leeft. Vooral nieuwsgierig was ik naar de glowworms!! Op een gegeven moment mogen we gaan zitten. Krijgen we een glaasje warme ranje(?) en een stukje chocola. Alle lichten moeten uit. De gids bonkt een aantal keer hard tegen de grot wand en WAUW! Een enorm plafond met allemaal lichtjes schijnen. Een super mooi gezicht. Het lijkt een sterrenhemel, maar dan blauw gekleurd. Echt heel erg mooi, waarschijnlijk heb ik met open mond zitten staren :)
Hierna weer terug en toen... Moesten we de 'kloof' weer omhoog.. En hoe dat beter te doen dan...? Jawel, klimmen!!! Deze keer was ik de sjaak die als eerste uitgepikt werd. Nouja, niet nadenken en gewoon doen! Vast aan het touw en hup met handen en voeten klauter ik de steile, natte, gladde, met regenoverdonderende wand omhoog. Pff, moeilijk, maar ik kom tot de top en ben de gelukkige eerste overwinnaar van die dag! Wat een geweldige ervaring. Als iedereen boven is rijden we terug naar het kantoortje en krijgen we een warme kop soep onder het genot van alle foto's die geschoten zijn die dag. Op een schijfje hebben we die uiteraard meegenomen.
De dag erna zijn we richting Tongariro nationaal parc gereden. We wilden hier de Tongariro Crossing doen van +/- 8 uur, maar toen we bij de camping aan kwamen raadde de vrouw dit angstvallig af... 2 maand geleden was de vulkaan nog uitgebarsten en nog steeds komt er rook uit. Op de helft van het pad liggen allerlei stenen die daar neergedaald zijn en mag je dus ook niet meer verder. Ook is het te koud bovenaan en liggen er lagen sneeuw. Wij zijn daar natuurlijk niet op gekleed en... het zou slecht weer worden de volgende dag.. Een baal moment, want het had me super mooi geleken. Wel had de vrouw alternatieven en zijn we de volgende dag de Tongariro north track gaan lopen. Deze leidde ons langs de Taranaki falls en het lower Tama Lake. Ik vond de wandeling super, super mooi! Lies had er een iets andere mening over en vond het allemaal zo droog, haha. Ik had gewoon de gedachte erachter dat we over vulkanische dingen aan het lopen waren en dat het Tama Lake gewoon een 4050m diep kratermeer is, is toch onvoorstelbaar!! (heb ik dat wel goed begrepen? haha) Helaas hadden we best slecht weer onderweg en werden we bij het Tama Lake compleet weggeregend. Onze jassen zijn overigens geweldig. Super blij dat ik die op de laatste dag voor ik weg ging nog vond in de Bulls Dump ;-) We hebben ongeveer 4 uur gedaan over deze wandeling.
De volgende dag doorgereden richting Wanganui. Op weg naar Wellington leek ons dit wel een mooie stop om even te genieten. Zo vlak aan de zee. Elke avond koken we trouwens nog zelf! Met uitzondering van gisteravond. Toen hebben we een pizza in de oven gegooid. Trots mogen jullie zijn hoor!!
In Wanganui zaten we aan de rivier en de camping was zeer goed te doen. Lekker verwarmde keuken en relax ruimte. We zijn de volgende dag doorgereden naar de zee (Tasman zee) en het was compleet uitgestorven. Het waaide ook enorm hard, maar wij wilden natuurlijk wel even over het strand gelopen hebben! Zwart zand en een paar foto's verder van de groen/blauwe zee, zijn we toch maar snel weer onze camper van ingevlucht. Op naar de Pack n Save. Een enorme supermarkt wat tot onze favoriet behoord om boodschappen te doen. Hier vervolgens wel een uur verlekkerd rondgelopen en weer voor een aantal dagen eten ingeslagen met als beloning een heerlijke muffin. Nou die kunnen ze hier wel maken! Chocolade muffin, lekker hoor!
Gisteren zijn we aangekomen in Lower Hutt. Een stadje onder Wellington. Gister was het stralend weer en hebben we buiten nog genoten van de zon. Mijn gezicht is ook echt al wel bruin! Dat terwijl het niet altijd stralend weer is. Vandaag zijn we naar Wellington geweest. De hele ochtend rond gehangen in het Te Papa Museum. Alle ins en outs over Nieuw Zeeland. Toch ook wat bang gemaakt door alle vulkaanuitbarstingen, heftige stormen en aardbevingen die NZ al rijk is in z'n historie. Maar niet teveel over nadenken. Helaas niet zo heel veel over de Maori cultuur, want die vind ik wel interessant. Eerlijk gezegd vind ik het net een stel Gipsy's bij elkaar, haha.
Nu ik hier dit verhaal zit te typen in de keuken/woonkamer van de camping zit er een heel stel van een rugby team achter me vanuit Auckland. Ja een man zocht het natuurlijk uit om me aan te spreken, toen Lies al achter de pc zat. Hij wilde erg graag weten waar we vandaan kwamen ;-) Het zijn luidruchtige Maori mannen die enorm hard lachen en drank zuipen en muziek hard aan hebben. Nee, geen knappe mannen. Zelfs allemaal wat aan de stevige kant, haha.
Anyway in Wellington de middag doorgebracht in een shop straat. Heerlijk om even wat winkels van binnen te zien na al die natuur dingen. Toch zijn de winkels hier heel anders als NL of anywhere else. Wel een blauwe bikini gekocht ;-)
Morgen gaan we met de ferry naar het Zuider eiland. Ze waarschuwen ons vanuit alle fronten dat het een zeer winderige, beweegelijke overtocht gaat worden. Hoeveel reispilletjes zal ik nemen? Een stuk of 10? Hopelijk komen we er een beetje zonder kleerscheuren af. Lies heeft mij de taak gegeven de camper in de veerboot te rijden. Maar eens zien hoe ik die taak weer ga volbrengen. Vandaag in de parkeergarage was ook al flink zweten, haha.
Dus het noordereiland laten we achter ons! Ik ben echt super benieuwd naar het Zuiden, wat indrukwekkender en uitbundiger zou moeten zijn. Helaas ben ik ook bang voor de kou die we daar tegen gaan komen. We hebben daarom maar besloten om eerst via het oosten naar beneden te gaan (tip van het Nederlandse stel) en dan van beneden via het westen omhoog. Dan is het in het Westen ook misschien wat warmer, want nu kan het er zelfs nog sneeuwen?!?! Uhhh.. Help!
Allereerst rijden we naar Kaikoura en gaan we daar een walvis trip boeken. Maar al die verhalen zal ik jullie de volgende keer mee verlekkeren :)
Nog steeds ben ik ook erg geinteresseerd in jullie levendje thuis, dus hou me op de hoogte! Ik zie dat het verslag gelezen wordt door erg veel mensen, dus kom op met die reacties! Wat er ook geschreven wordt, alles is op dit moment leuk om te lezen!!!!
Heel erg veel liefs, ook van Lisette... Mirjam!
Ps. Als je wilt weten wanneer ik weer een nieuw verhaal op de site heb gezet, kun je ergens aan de linker kant je mail adres invoeren zodat je op de hoogte gehouden wordt!
Ps2. Op facebook heb ik geprobeerd een paar foto's te zetten, maar ik heb het idee dat dit nog niet helemaal goed overgekomen is? Hopelijk kunnen jullie ze toch zien 1 dezer dagen! Anders geduldig afwachten :)
-
12 Oktober 2012 - 11:56
Trudy:
Hoi Mirjam, jullie nu onder de wol in n luxe camper :) wij aan de koffie in een regenachtig Meppel. Super om te shoppen in NZ, waar anders kan je een mooie blauwe bikini kopen;)?
Jammer dat jullie bij Tama Lake zijn weggeregend maar mooi dat je jas van Bulls Dump goed werk heeft verricht (ha, ha!). Veel plezier straks wanneer jullie de overtocht maken naar
Zuider eiland, succes met t "inrijden vd camper" op de Ferry en geniet van elke avond een afl.GTST. Vast niet zo eng als: "What lies beneath...." remember....Waaaaaaah!!
Bye, bye,
Trudy!
-
12 Oktober 2012 - 11:59
Quivera:
Haai lieve Mirrie,
Wat heb je weer een prachtig verhaal getypt. Ik zie jullie zo liggen samen in die camper. Pff dapper hoor! Goed dat jullie iedere dag koken, nogsteeds worstjes;)? Hebben jullie zelf een oven in de camper? Omdat jullie een pizza hadden warm gemaakt? Dus je hebt geen man van de rugby aan de haak geslagen;)? Vind het zo leuk om jullie verhalen te lezen. Helaas kan ik de foto's op fb niet zien. Denk dat er iets verkeerd is gegaan? Hier verder alles goed. Ook erg koud savonds en overdag regen:( Ik kijk uit naar jullie volgende verhaal. Walvissen trip, wauw!
Veel liefs,
Quivera -
12 Oktober 2012 - 12:24
Ina:
Leuk om jullie reisverhalen te lezen. Ik volg het ook op Google Earth. Zojuist ook je foto's gezien op Facebook. Mooi hoor! Vandaag is het hier koud en het regent. Als ik Myrthe spreek (Skype en whatsapp) dan klaagt ze dat het zo warm is. Ik krijg de indruk dat het bij jullie wel een paar graadjes warmer mag zijn.
Groetjes,
Ina -
12 Oktober 2012 - 20:42
Evelien:
He mir!
Ik heb de foto's gezien op facebook, mooi, leuk! Ik had wel een heel ander soort camper voor me! En wow, wat een avontuur in die grot! Vast een magisch momentje toen alle wormpjes gingen schijnen :)
Wat een reis al zeg!
Groetjes Evelien -
12 Oktober 2012 - 20:53
Gerrit Welbergen:
Dag dames,
Ik lees en ik huiver. Spanning en avontuur. Je vraagt hoe het hier gaat, nou behoorlijk saai dus vergeleken met jullie avonturenfilm. Vraag eens één van die Maori's of die een stukje wil filmen als bij jullie dat ritueel begint van bed opmaken enzo. Wordt vast een mooie slapstick. Als meelevende en enigzins "bezorgde" vader hoop ik dat jullie dat rijdende bed zonder ongelukken het verkeer door loodsen, zodat jullie 's nachts zonder gekreukelde kussens voldoende nachtrust krijgen en fit zijn voor de volgende trip. Ga zo de foto's opzoeken op FB en Lisette's kijk op de reis even lezen. Zelfde reis maar toch een ander verhaal? Veel plezier verder, kijk goed uit en denk aan het thuisfront.
Pa en Ma Welbergen -
12 Oktober 2012 - 21:23
Geke:
Hallo Mirjam,
We lezen het weer met plezier. Je kunt niet zeggen dat jullie niets beleven. Geweldig hoor.
Veel plezier verder en groetjes voor julie allebei.
Geke en Geert.
-
13 Oktober 2012 - 09:07
Gabriëlle:
Hey Mirjam,
Wat al een superreis zeg!!! Koos zou het helemaal geweldig vinden! Wat een belevenis zo in die grot!
Hier gaat het redelijk goed, ik zit zit nog wel in de ziektewet, dus krijg wat minder van het werk mee. Zoals ik het begreep is het daar dus ook koud, afgelopen week was het hier ook aardig fris, maar wel een lekker zonnetje, nu is het nat, bah niets aan. Heb jullie foto's nog niet gezien, zal even kijken of ik ze kan zien op FB. Veel plezier daar nog!
Groetjes Gabriëlle -
13 Oktober 2012 - 16:48
Dineke:
Hey mir en lies!!
Echt super leuk om weer zo'n lang verhaal te lezen!!
Super cool van het abseilen en klimmen! En wat moet dat een mooi gezicht geweest zijn met die glimwormen:)
Gelukkig waren de mannen niet knap, want het is ook niet de bedoeling dat je daar iemand vindt. Dan kom je nooit meer terug:(..
Leuk dat je al wat foto's op facebook hebt gezet, ziet er mooi uit. mooie villa;)
Enne met mij gaat het goed, maarja vergeleken met jullie heb ik niks meegemaakt:P.
xx Dien -
15 Oktober 2012 - 21:35
Henny:
Hallo Mirjam ,
Wat een avontuurlijke reis zeg! en wat maken jullie weer veel mee, dit pakken ze jullie nooit meer af.
Vind het erg leuk om de reisverslagen te lezen, toevallig was er vorige week een programma op tv over Nw.Zeeland en de Fijli eilanden, prachtig allemaal, er staat jullie nog veel moois te wachten.
Nog heel veel plezier daar, rij voorzichtig in jullie campertje.
Hartelijke groet,
Je familie uit Klazienaveen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
