I love the sun, forever I will do! Go away rain..

Lieve allemaal,

Hier dan een derde verslag vanuit Nieuw Zeeland. Dit keer vanaf het Zuidereiland. Inmiddels zijn we de hele oost kust langs geweest en steken we morgen over naar de west kust.

Het Zuidereiland begon allemaal met de gevreesde boot tocht. Gelukkig viel dat reuze mee achteraf, maar om erop te komen is nog een ander verhaal. Met ons goede gedrag stonden we al om half 8 voor de hekken van de haven te wachten. Om kwart voor 8 zouden we erop kunnen en om kwart voor 9 zou de boot vertrekken. Poeh vroeg opstaan op vakantie. Toen de hekken open gingen om kwart voor 8 ging rij voor rij naar binnen. Wij zijn aan de beurt en de meid vraagt om ons reserverings nummer. Ik laat trots mijn bookingsnumber lezen, maar dat was voor haar niet genoeg. Bleken we bij een ander kantoortje in te moeten checken. Of we wel even aan de kant wilden gaan staan, want zo blokkeerden we uiteraard de weg. Oeps... Ik naar de kant manouvreren, wat nogal klungelig ging met voor en achteruit rijden en toen we net zover waren om uit te stappen kwam de meid weer op een huppeldrafje naar ons toe. Ze sprak wat woorden door haar portofoon en ik hoorde mijn naam; Welbergen! Yeah. Ze regelde het zo voor ons en we mochten toch verder rijden.
Toen ging het bijna fout... Lies zei ineens; "hee moeten we die boot niet op?" Lagen er 2 boten.... 1 met de klep open en die andere om het hoekje. Tsja, logisch toch dat we naar de boot rijden met de klep open? Ineens zie ik in mijn achteruit kijk spiegel de meid een sprintje nemen naar onze auto. "Oke Lies, ik gok dat we weer iets verkeerd doen!" Haha, waren we bijna de verkeerde boot op gereden en moesten we around the cornor. Ohhhh. Nou wij daar keurig op alle aanwijzingen van de werk mensen de boot in rijden. Ik rij hem keurig omhoog, al zeg ik het zelf. Kom ik boven aan, ben ik de eerste die daar mag gaan parkeren. Er staan allemaal kerels gebaren te geven en ik probeer ze heldhaftig op te volgen. Dit gaat goed, tot ik de auto met de neus de verkeerde kant op parkeer. (later zie ik ook pas wat voor domme stunt dit nou weer was, haha) Een man komt weer op een huppeldrafje naar ons toerennen en jawel, ik begrijp dan uiteindelijk toch hoe ik ons mooie campertje moet settelen.
Pfhoeh, dat is klaar. Wij naar de stoelen toe bovendeks. Het was enorm slecht weer, dus lekker warm binnen een plekje gezocht. Komen er ineens 4 Nederlandse jongens naast ons zitten. "Heee waren jullie die meiden die bijna de verkeerde boot op reden?" Hm, jawel de eerste toon was gezet. Helaas hebben we toeschouwers gehad.
De 3,5 uur hebben we ons prima vermaakt in de boot. Lies werd nog wel even zeeziek tussendoor. Ik gelukkig nergens last van. Ze kreeg wel heel gentle een kotszakje aangeboden. Nadat ons hele Drentse landschap en onze uitspraak onder de loep genomen was hebben we toch nog een spelletje rummycub met 1 van de jongens gespeeld.
De boot afrijden ging gelukkig een stuk soepeler. Maar... het regende gigantisch!!! Echt deze heeeeele dag regen, regen, regen gehad :( We zijn gelijk doorgereden naar Kaikoura, het walvisstadje. En daar hebben we op de camping zitten kleumen van de kou. De nacht was niet veel beter.
Het kan dan eigenlijk maar beter koud zijn zonder regen... Want met regen kun je echt geen kant op.. Balen!

De volgende dag gelukkig al een stukje beter weer. We hadden een whale watch tour geboekt en stonden om kwart voor 1 keurig klaar om te vertrekken. Ging die niet door. De zee was te ruig... Hebben we hem verplaatst naar morgen en zijn we de Kaikoura Peninsula Walk gaan lopen. Deze duurde 3 uur en... Heeft ons een lot of seals opgeleverd. We zijn er nog niet helemaal uit of dit zeehonden, zeeleeuwen of ander gespuis is... Op een zeehond leek het niet, maar in het woordenboek is een seal;zeehond, hmm... Ze lagen gewoon op de weg, de parkeerplaats, in de bosjes.. Geweldig die beesten! Onze dag was weer goed :)
Helaas ging de volgende dag de walvis tour ook niet door, te slecht weer.. Wat een pech. Nu hebben we bedacht dat we op het eind van onze reis nog een uitstap proberen te maken naar Kaikoura, de dag voor we naar Fiji vliegen. Hopelijk hebben we dan meer mazzel!!!

We zijn toen maar gelijk door gereden naar Christchurch. Om toch nog wat te doen deze dag zijn we naar het Antartic center geweest. Hier hebben we meegemaakt hoe een storm in Antartica eruit kan zien. Dikke jassen aan, snowboots en hup de vriescel in (we leken wel gek, stonden buiten al te kleumen van de kou en gaan we dit ook nog experimenteren) Nou het was erg grappig. Ik had wel een gloeigezicht aan het eind... De wind ging t/m -18,6. Op zich valt dat nog mee misschien, maar mow ik zou niet graag naar Antartica gaan. Toen we een stuk wijzer waren, zijn we verder gereden naar Akaroa. Het schiereilandje bij Christchurch wat een Frans idyllisch plekje is. Helaas kregen we die avond niet meer veel mee van het uitzicht, want het was te slecht weer.
De volgende morgen echter stonden we op met zonneschijn. Wauw!!! We besloten nog even naar de zee te gaan en hebben op een bankje zitten pottenkijken naar alles wat voorbij kwam. Zowel dier als mens. Hierna doorgereden terug naar Christchurch. Nu wilden we wel eens meer van deze 'bekende' plaats zien. Ik weet nog goed dat daar 1,5 jaar geleden die zware aardbeving was geweest, maar ik schrok wel even toen we midden in de stad waren en alle wegen afgezet waren en er overal om ons heen kapotte gebouwen te zien waren en alleen maar bouwvakkers en bouwmachines... We konden zelfs de Cathedral Square niet eens op. Heavy. Toen maar doorgereden naar een restaurantje waar je heerlijk scheen te kunnen lunchen. And yes, goedgekeurd! Om toch nog wat meer van Christchurch te zien gingen we maar eens een botanische tuin uitproberen. Dat wordt ook overal aangegeven. Aangezien het zonnetje ook lekker begon te schijnen. Een hoop grijze bollen verder hebben we een lekker plekje in het gras uitgezocht, zijn gaan liggen en hebben heeeeerlijk van de zonnestralen genoten. Wauw, I love the sun! 's Avonds gebivakeerd op een camping in Christchurch.

Helaas voelt Liesje Lies zich al een aantal dagen niet fit, dus zijn we de volgende dag eerst begonnen bij de apotheek. Vanaf nu let verpleegster Mirjam goed op het drinkgehalte dat beide dames binnen krijgen. Ik hou dr in de gaten!!
Hierna doorgereden naar Oamaru. Wat een leuk plaatsje! De eerste stad die we zien met wat oude gebouwen. In deze plek wilden we graag pinguins spotten. Helaas konden we ze niet zien op een zelf spot plekje, dus zijn we 's avonds om kwart voor 8 naar een beschermd gebied gegaan voor de pinguins. We hebben onszelf getrakteerd op premium kaarten en ik voelde me net de Koningin toen ik over het paadje naar onze premium plek liep. We moesten even wachten tot het wat donkerder zou worden, want de pinguins zijn erg schuw. We werden eerst al beloond met een walrus achtig beest dat vlak voor ons lag. Hij zou de pinguins niet eten, maar ze zijn er wel bang voor... De bleu penguins zouden we overigens te zien krijgen. Ineens komt daar een hele kolonie pinguins de rotsen vanuit de zee opgelopen!! Wauwwww geweldig om te zien. Trippel, waggel waggel... Allemaal op weg naar hun plekjes. Heel schuw bij de 'walrus' langs. Ineens opende de 'walrus' zijn bek en alle pinguins schetterend en waggelend alle kanten uit. Haha, actie in de keet! Steeds vaker kwam er ineens een kolonie pinguins voorbij. Super om te zien. Ik denk dat we er wel meer als 200 gezien hebben. Super :)
Ik denk dat we het lijstje met 'wilde' dieren wel kunnen sparen. Ik hoop dus nog heel erg de walvissen te gaan zien en dolfijnen zullen ook niet verkeerd zijn. De kiwi zullen we wel niet tegenkomen denk ik...

Anyway nu komen we bij vandaag donderdag. Vanochtend zijn we rond half 11 van de camping afgereden richting de Moeraki Builders. Deze ronde (grote) stenen staan ineens op een stuk strand. De maori's dachten dat dit door de duivel kwam. In werkelijkheid heeft de zee hier jarenlang over gedaan om de builders te vormen. Bijzondere dingen en het meest bijzondere, we hadden dat stukje ZON! Foto's in allerlei posities gemaakt en toen met ons campertje richting het stadje Dunedin waar we nu verblijven. Dit is een Schotse studentenstad. Alle jongeren lopen hier ook nog in van die school uniformen. Nou ik ben blij dat wij dat nooit gehad hebben. Persoonlijk vind ik het er afschuwelijk uit zien. Helaas hebben we de heeeeele tijd in Dunedin regen, regen, regen. Het is haast om depressief van te worden. Ook niet een beetje, nee het giet de lucht uit. Om kwart over 7 was het eindelijk een heel klein beetje droger, dus zijn we snel naar ons campertje gesprint om de kookspullen te halen, haha. Nu zitten we in een verwarmde pc ruimte en zie ik er al tegenop om het luifeltje nog uit te zetten, de kou te doorstaan en vast vannacht ook kou te hebben... Het hele weekend schijnt eruit te zien met regen :(

Morgen zouden we ongeveer 5 uur moeten rijden om de oversteek naar het Westen te maken. We gaan maar niet helemaal door naar het zuiden, want dat kost te veel tijd en het schijnt er nog wat kouder te zijn. Nee, bedankt. We willen dan het weekend naar de Millford sound, maar nog meer pech... Zijn daar afgelopen week door het extreme weer allemaal stenen naar beneden op de weg gevallen en is de weg geblokkeerd.. Maar afwachten of dat dit weekend opgeruimd is. Ook verwachten ze sneeuw. Nou, alsof we daar zin in hebben. Proberen we de zon op te zoeken en weg te vluchten van kou in Nederland..... Het lijkt ons niet gegund! Toch gaan we dapper door hoor!! Maare... Keken we het weerbericht van de Fiji eilanden... OOK REGEN!! Gekker kun je me niet maken. Ik denk dat we veel duimende mensen nodig hebben....

Nog 2 weken te gaan hier op Nieuw-Zeeland. Zoals veel mensen zeggen zou het meest bijzondere nog moeten komen. Zoals de Fjorden, de gletsjers, Abel Tasman NP etc. So let the sunshine be with us please! Or else the dry weather :)

Leuk om af en toe te kunnen lezen hoe het bij jullie in Nederland gaat!
Haha, Quivera.. We moeten enorm om je lachen. Een oven in ons kleine campertje? Neeee joh. We kunnen er alleen een bed in maken en dat is het. Gelukkig heb je hier allemaal gemeenschappelijke keukens en 'woon'kamers, dus kunnen we daar koken en zitten :)
En de koffer ben ik nog steeds blij mee hoor!! Hij doet het goed, is mooi lomp zodat hij onderop de bank moet liggen, zodat Lies er elke ochtend als eerste uit moet. Bevalt me prima! Haha, so thanks.

Nou het is bij ons nu bijna 10 uur 's avonds, dus we duiken zometeen ons bedje in. Uiteraard nadat we een aflevering van gtst hebben gezien op ons dvd spelertje. Wat een luxe voor zo'n klein campertje :) We will survive! Woehoee.

Heel erg veel liefs vanaf de andere kant van de wereld!
-Mirjam-