Van het ene, naar het andere hoogtepunt!!
Door: Mirjam Welbergen
Blijf op de hoogte en volg Mirjam
26 Oktober 2012 | Nieuw Zeeland, Greymouth
Lieve allemaal,
Op dit moment ben ik druk met genieten. Het ene hoogtepunt is nog maar net voorbij, of het andere komt al om de hoek kijken. Zo wil ik de vakantie wel verder doorbrengen!
Toch begin ik eerst nog even met waar ik mijn vorige verhaal geeindigd ben; Dunedin.
Vrijdag ben ik toch maar met Liesje Lies naar de dokter gegaan, want de buikpijn etc. hield maar niet op. Gelukkig niks ernstigs. Een virus wat Nieuw-Zeeland door gaat. Hij had deze ochtend al 4 zelfde gevallen gehad. Met nieuwe pillen zijn we het Zuider eiland overgestoken naar Te Anau. Dit was ongeveer 4 uur rijden. Helaas weer met veel regen, dus maar zelfs de pauzes in ons autootje gehouden.
In Te Anau aangekomen leek het wel een Wintersport plaatsje. Gezelligheid, sneeuw op de bergen en bibberend van de kou. Helaas ook niet al te mooi weer. We zijn gelijk langs het i-center gegaan om een trip te boeken richting de Millford of Doubtfull Sound. Eigenlijk wilden we het liefste naar de Millford, maar helaas was de weg afgesloten door stenen die een paar dagen geleden naar beneden gevallen waren door het zware weer. Helaas, helaas. Nouja, dan is de keuze snel gemaakt om dan maar naar Doubtfull sound te gaan.
De volgende morgen zaten we vol verwachting in ons campertje richting Manipouri waar de boot zou vertrekken. We zaten nog maar net op de boot of de regen barste los. Ach we waren nog redelijk positief, want het nationaal gebied schijnt mooier te zijn met regen! Niks aan het handje dachten wij. Helaas zaten we binnen, besloegen de ramen, was door de regen niks meer te zien in de verte, zag alles er grauw en grijs uit, hadden we geen puf om naar buiten te lopen en een foto te maken, want daar werden we weggewaaid en was er geen enig wildlife te spotten. Zelfs de dieren vonden het blijkbaar te guur buiten. We hebben ons toen maar tegoed gedaan aan ons proviant en wat gelezen in onze boekjes en Lies zich opgewarmd aan een kopje thee en ik aan een heerlijk kopje cup a soup. Dit was niet helemaal wat we van de trip verwacht hadden... Het enige wat misschien een beetje positief te noemen was is dat we wel tientallen watervalletjes gezien hebben, want al die regen moet natuurlijk ook weer van de bergen afdruipen. We gingen eerst met de boot, toen nog met een bus en toen weer met een boot. Door alle fjorden. Pech, pech! In de avond hadden we ook echt wel even een baal moment omdat het weer ons zo tegen zit en er toch wel een aantal dingen niet door kunnen gaan of dan wel verpest worden.
Maar.. Het keerpunt was gelukkig zeer dichtbij!!
Na Doubtfull Sound zijn we vol goede moed door gereden naar Queenstown. Ondertussen gestopt bij de Mivora Lakes. Moesten we eerst een dik uur over een unroaded path rijden. Haha, onze auto zag er niet uit! Stoffig, zanderig en wij waren door elkaar heen geschud door alle hobbels. Uiteindelijk een wandeling gemaakt van 3 uur. We dachten dat dit return zou zijn, maar nee... Na 2 uur was er nog geen terugweg te bespeuren, dus toen bedachten we dwars door het drassige landschap te lopen richting de weg waar auto's overheen reden. We dachten slim te zijn om die weg dan te volgen langs het meer en dan zouden we vanzelf bij de auto komen. Aaah..... Komt er na 15minuten banjeren ineens een te brede rivier te voorschijn waar we in 5 keer nog niet eens overheen zouden kunnen springen. Wij weer terug banjeren. Gelukkig werden we wel vergezeld door de zon! Dan maar weer dezelfde weg terug door het bos, langs het Mavora meer. Het was trouwens niet een normale wandeling. Ondertussen kwamen we allemaal bomen/stronken tegen waar we over/onder/langs moesten klauteren en riviertjes waar we doorheen moesten banjeren. Wonder boven wonder heb ik alles droog gehouden. Lies niet, die had natte sokken, haha. Die was zo slim om midden in het beekje te plonsen :) Ik was wel flink klaar met die wandeling, maar oh wat voldaan toen we ons vertrouwde oranje campertje weer zagen staan!! We voelden ons net de ontdekkingsreizigers van de Mavora Lakes, want onderweg waren we welgeteld 1 meneer tegen gekomen! Avonturiers!
Toen echt op naar Queenstown. Een erg gezellige stad met veel jongelui. Dit is ook de enige stad waar we 3 nachten overnacht hebben op de camping. We hadden namelijk stiekem het plan opgevat om toch nog naar de Millford Sound te gaan, mits het een beetje goed weer zou zijn... We wilden zo graag alle fjorden (en wildlife) in een zonnetje mee maken. Om de Doubtfull Sound maar snel te kunnen vergeten. Het weerbericht voor de dinsdag zag er redelijk uit, dus toen Millford Sound geboekt met een hele busreis erbij! Eerst maandag in Queenstown maar eens heerlijk uitgeslapen in ons campertje. Lees; tot kwart over 12 in bed liggen stinken. Hierna was het regen, regen. Dus zijn we wat langs de winkeltjes gesjokt en hadden we het plan opgevat dat wij het heus een keer verdiend hadden om uit eten te gaan. 's Avonds bij Bombay Palace uit eten geweest. Wauw, zo heerlijk!!!
Och je hebt hier trouwens sowieso allemaal lekkernijen. De muffins kunnen we beiden geen genoeg van krijgen. Ik ben echt al een aantal kilo bij gekomen. Want ik moet bekennen dat we voor we die avond uit eten gingen, ook al bij een bakery waren geweest om een lekkere banana, choclat muffin weg te kanen. Als het verschil maar niet zo duidelijk te zien is toen ik vanuit Amerika terug kwam.....
Anyway het Indiaanse eten was super lekker! Mandy, ik ging weer helemaal terug in de tijd en waande me in incredible India. Wat was dat ook een prachttijd!
Toen dinsdag dus Millford Sound. Ik kan jullie gelijk vertellen; een hoogtepunt!!! Het weer hadden we geweldig mee. We moesten om 6.25 klaar staan voor de bus. Om 5 uur ging de wekker *slik*. Een lange bus reis, via Te Anau richting de Millford Road die gelukkig weer vrij gegeven was. Onderweg zagen we de steen partijen die op de weg gelegen hadden, nou dat waren beste keien! Niet zomaar te tillen ;-) De bus chauffeur maakte tussendoor ook een aantal stops, bijvoorbeeld bij de mirror lakes. Zo helder dat alles prachtig weerspiegelde. Ik genoot alleen al enorm van de bus reis, wat een mooie natuur daar! (ik voel me nu net een natuur freak, gelukkig ben ik het nog net niet :P) Uiteindelijk stapten we rond half 1 op de boot om door de Fjorden van de Millford Sound heen te varen. Woorden doen tekort, de werkelijkheid die op mijn netvlies staat zegt veel meer. Het zonnetje scheen, dus we zaten zelfs buiten op de boot!!! Natuurlijk ook scherp op de uitkijk voor dieren. Want wat zou het een droom zijn om dolfijnen tegen te komen. Gelijk al kwamen we een mooie waterval tegen. Niet veel later een aantal pinguins die op de rotsen aan het chillen waren. Foto's kunnen maken!! Ook seals (nog steeds niet helemaal duidelijk wat daar nou voor een dier onder verstaan wordt) lagen te genieten op een aantal rotsen verderop. De Fjorden zagen er ook erg mooi uit. Meer dan 100 foto's gemaakt alleen al van deze dag. We zijn tot de Tasman Zee gevaren en toen weer terug. En ohhh our dream came true. DOLFINS!!!! Echt wel een stuk of 10 gezien. Ze zwommen en sprongen met de boot mee, wat een prachtig gezicht en zo dichtbij!! Ik kon ze bijna aanraken. Ik was zo druk met foto's en filmpjes maken dat ik een klein beetje vergat te genieten, maar ach dan heeft het thuis front ook wat om van te genieten :P Echt super bijzonder was dit!!! De dag kon niet meer stuk :) Bijna 13 uur later kwamen we terug in Queenstown en konden we heerlijk na genieten. Wat een dag :)
De volgende dag zijn we doorgereden naar Franz Josef, via Wanaka. In Wanaka een trip geboekt in Franz Josef om daar de gletsjer op te gaan! In Wanaka langs het puzzle house gereden. Haha, alle zintuigen werden op de proef gesteld. Er waren allerlei optische illusies. Er was zelfs een kamertje waar ik niet normaal kon lopen en misselijk werd, mijn evenwichtsorgaan had het zwaar. Bijzonder om eens mee te maken en eens wat anders dan al die natuur ;-)
De volgende dag was het dan tijd voor de Franz Josef trip. De gletsjer op met.... een helicopter!!!!!! Ik kan jullie nu ook alvast vertellen, een ander hoogtepunt!!!!!! Wooow wat een ervaring. De tocht naar de gletsjer was maar iets van 5 minuten, maar langer had ook niet gehoeven. Ik vond die helicopter nogal onstabiel heen en weer slingeren en werd er al misselijk van. Haha. Het uitzicht was desalniettemin amazing! De gletsjer is sowieso bijzonder om te zien. Een hoop ijs tussen de bergen in. Op de gletsjer een tocht gemaakt van 3 uur met een gids en 10 mensen, inclusief wijzelf. We hadden beneden al allerlei aparte kleding aangekregen (broek, jas, schoenen, sokken, handschoenen en de speciale spikes die we gelijk onder moesten binden op de gletsjer. Toen we net bezig waren met ondebinden was er een enorm lawaai van vallend sneeuw dat naar beneden stortte vanaf een naastgelegen berg. Wauw. Als schaapjes achter de gids aangelopen of nouja, agressief gestampt!! Zo moesten we lopen om goed grip te krijgen op het ijs. Ik vermaakte me wel ;-) Het was ook weer zo bijzonder op het ijs. Ik liep op een gegeven moment met blote armen omdat het zo heerlijk warm was. De zon scheen, zonnebril op en go! Het ijs was super wit en op sommige plekken erg mooi blauw. We moesten soms door hele nauwe gangetjes klauteren dat ik dacht dat een dikker persoon dan ik er niet doorheen zou passen, haha. Op een gegeven moment moesten we zelfs door een soort grotje/tunneltje glijden om naar de andere kant te komen. Een (knappe)gids die het laatste half uurtje bij onze groep aansloot stond er aan het eind om me er verder uit te trekken :) Onze gids Lucas liep trouwens telkens voorop met een enorme hakbijl (oid) om soms trappetjes uit te graven zodat we het ijs op konden klimmen. Hoe gentle! De 3 uur leken maar 10 minuutjes te duren... De tijd ging erg snel voorbij. Het was echt super super super gaafff!!!! Ik had me niet voorgesteld dat het zo mooi zou zijn op die gletsjer. Omgeven door ijs, het zonnetje. Ja, dit was heel erg mooi! Aan het eind ook weer terug met de helicopter. Ik mocht deze keer helemaal voor in. Ik heb geen foto's/filmpjes gemaakt deze keer, want het enige wat ik dacht was; genieten!!! Och wat mooi.... Het opstijgen gaat wiebelig. De helicopter moest ook vlak langs de berg vliegen om de minste wind te vangen denk ik. Maar jeetje wat stoer zeg zo'n helicopter vlucht!!! Toch wel wat spannend hoor. Gelukkig heelhuids beneden :)
's Avonds mochten we nog gratis naar de hot pools, dus wij als echte Hollanders lieten ons dit niet voorbij gaan natuurlijk. 3 heerlijke buitenbaden van 36, 38 en 40 graden. Daar 1,5 uur in liggen weken en lekker rozig terug naar ons campertje om de nacht door te brengen.
Vandaag zijn we doorgereden naar Greymouth. Een soort tussenstop voor we de volgende nationale parken in gaan rijden (Nelson Lakes en Abel Tasman NP) Op de weg richting Greymouth een stuk van de Arthurs Pass gereden. Hier zijn we gestopt in het dorpje Arthurs Pass om een wandeling richting the devil punchball falls te maken. Een erg hoge waterval. Ons loopje (van maar een half uur) werd beloond. Mooie foto's en weer terug richting ons campertje.
Wisten jullie trouwens dat wij boodschappen doen als echte uitjes zien? Inmiddels zijn we compleet geobserdeerd door lekker voedsel en maken we de lekkerste maaltijden klaar 's avonds. We koken dus nog altijd zelf. De supermarkten zijn erg groot en je bent zo een uur onderweg om alles bij elkaar te sprokkelen. Wij vermaken/verlekkeren ons er wel :) De Pack 'n Save is onze favoriet!
Nu zijn we op de camping in Greysmouth. Net gekookt temidden van twee Nederlandse gepensioneerde echtparen. Toch altijd wel weer leuk om even wat te kletsen met Nederlanders.
Nog precies 2 weken en we vliegen alweer naar huis! Nog minder dan een week en we vliegen naar Fiji. Time flies!!
We hopen nog een volgend hoogtepunt te krijgen door in Kaikoura de walvissentour te kunnen doen. Hopelijk gaat die nu wel door. Maar ach daarvan breng ik jullie vast en zeker de volgende keer weer op de hoogte.
Het reis verslag is alweer lang zat dacht ik, sorry!
Vannacht werd ik trouwens wakker en toen dacht ik ineens; wauw, wat ben ik eigenlijk een 'rijk' persoon! Inmiddels heb ik al zoveel gebeurtenissen bij elkaar gespaard dat ik mezelf wel zo mag noemen. Want wie heeft er nou rond getourd in NZ met een camper, wie heeft er nu over gletsjers gelopen, wie heeft er ooit een helicopter vlucht gemaakt, wie heeft een reis naar India gemaakt en in een weeshuis gewerkt, wie is er al 2x in de USA geweest en heeft er zelfs gewerkt, wie heeft er een vaste baan, wie heeft er in haar eentje een hypotheek op een appartement, wie heeft haar nieuwe auto al klaar staan wanneer ze terug komt van vakantie... Dat zijn nog maar een paar dingen, maar ik vond het wel mooi dat ik dat dacht :)
Gaat het bij jullie ook nog steeds goed? Ik blijf graag op de hoogte hoor! Denk uiteraard ook bijna dagelijks aan hoe het nu op het werk zou zijn ;-) Goedzo, jullie houden me totaal niet op de hoogte.
Lieve allemaal, ik hoop van jullie te horen hoe het bij jullie gaat, want daar ben ik ook erg geinteresseerd voor!
Heel veel liefde,
Mirjam
Op dit moment ben ik druk met genieten. Het ene hoogtepunt is nog maar net voorbij, of het andere komt al om de hoek kijken. Zo wil ik de vakantie wel verder doorbrengen!
Toch begin ik eerst nog even met waar ik mijn vorige verhaal geeindigd ben; Dunedin.
Vrijdag ben ik toch maar met Liesje Lies naar de dokter gegaan, want de buikpijn etc. hield maar niet op. Gelukkig niks ernstigs. Een virus wat Nieuw-Zeeland door gaat. Hij had deze ochtend al 4 zelfde gevallen gehad. Met nieuwe pillen zijn we het Zuider eiland overgestoken naar Te Anau. Dit was ongeveer 4 uur rijden. Helaas weer met veel regen, dus maar zelfs de pauzes in ons autootje gehouden.
In Te Anau aangekomen leek het wel een Wintersport plaatsje. Gezelligheid, sneeuw op de bergen en bibberend van de kou. Helaas ook niet al te mooi weer. We zijn gelijk langs het i-center gegaan om een trip te boeken richting de Millford of Doubtfull Sound. Eigenlijk wilden we het liefste naar de Millford, maar helaas was de weg afgesloten door stenen die een paar dagen geleden naar beneden gevallen waren door het zware weer. Helaas, helaas. Nouja, dan is de keuze snel gemaakt om dan maar naar Doubtfull sound te gaan.
De volgende morgen zaten we vol verwachting in ons campertje richting Manipouri waar de boot zou vertrekken. We zaten nog maar net op de boot of de regen barste los. Ach we waren nog redelijk positief, want het nationaal gebied schijnt mooier te zijn met regen! Niks aan het handje dachten wij. Helaas zaten we binnen, besloegen de ramen, was door de regen niks meer te zien in de verte, zag alles er grauw en grijs uit, hadden we geen puf om naar buiten te lopen en een foto te maken, want daar werden we weggewaaid en was er geen enig wildlife te spotten. Zelfs de dieren vonden het blijkbaar te guur buiten. We hebben ons toen maar tegoed gedaan aan ons proviant en wat gelezen in onze boekjes en Lies zich opgewarmd aan een kopje thee en ik aan een heerlijk kopje cup a soup. Dit was niet helemaal wat we van de trip verwacht hadden... Het enige wat misschien een beetje positief te noemen was is dat we wel tientallen watervalletjes gezien hebben, want al die regen moet natuurlijk ook weer van de bergen afdruipen. We gingen eerst met de boot, toen nog met een bus en toen weer met een boot. Door alle fjorden. Pech, pech! In de avond hadden we ook echt wel even een baal moment omdat het weer ons zo tegen zit en er toch wel een aantal dingen niet door kunnen gaan of dan wel verpest worden.
Maar.. Het keerpunt was gelukkig zeer dichtbij!!
Na Doubtfull Sound zijn we vol goede moed door gereden naar Queenstown. Ondertussen gestopt bij de Mivora Lakes. Moesten we eerst een dik uur over een unroaded path rijden. Haha, onze auto zag er niet uit! Stoffig, zanderig en wij waren door elkaar heen geschud door alle hobbels. Uiteindelijk een wandeling gemaakt van 3 uur. We dachten dat dit return zou zijn, maar nee... Na 2 uur was er nog geen terugweg te bespeuren, dus toen bedachten we dwars door het drassige landschap te lopen richting de weg waar auto's overheen reden. We dachten slim te zijn om die weg dan te volgen langs het meer en dan zouden we vanzelf bij de auto komen. Aaah..... Komt er na 15minuten banjeren ineens een te brede rivier te voorschijn waar we in 5 keer nog niet eens overheen zouden kunnen springen. Wij weer terug banjeren. Gelukkig werden we wel vergezeld door de zon! Dan maar weer dezelfde weg terug door het bos, langs het Mavora meer. Het was trouwens niet een normale wandeling. Ondertussen kwamen we allemaal bomen/stronken tegen waar we over/onder/langs moesten klauteren en riviertjes waar we doorheen moesten banjeren. Wonder boven wonder heb ik alles droog gehouden. Lies niet, die had natte sokken, haha. Die was zo slim om midden in het beekje te plonsen :) Ik was wel flink klaar met die wandeling, maar oh wat voldaan toen we ons vertrouwde oranje campertje weer zagen staan!! We voelden ons net de ontdekkingsreizigers van de Mavora Lakes, want onderweg waren we welgeteld 1 meneer tegen gekomen! Avonturiers!
Toen echt op naar Queenstown. Een erg gezellige stad met veel jongelui. Dit is ook de enige stad waar we 3 nachten overnacht hebben op de camping. We hadden namelijk stiekem het plan opgevat om toch nog naar de Millford Sound te gaan, mits het een beetje goed weer zou zijn... We wilden zo graag alle fjorden (en wildlife) in een zonnetje mee maken. Om de Doubtfull Sound maar snel te kunnen vergeten. Het weerbericht voor de dinsdag zag er redelijk uit, dus toen Millford Sound geboekt met een hele busreis erbij! Eerst maandag in Queenstown maar eens heerlijk uitgeslapen in ons campertje. Lees; tot kwart over 12 in bed liggen stinken. Hierna was het regen, regen. Dus zijn we wat langs de winkeltjes gesjokt en hadden we het plan opgevat dat wij het heus een keer verdiend hadden om uit eten te gaan. 's Avonds bij Bombay Palace uit eten geweest. Wauw, zo heerlijk!!!
Och je hebt hier trouwens sowieso allemaal lekkernijen. De muffins kunnen we beiden geen genoeg van krijgen. Ik ben echt al een aantal kilo bij gekomen. Want ik moet bekennen dat we voor we die avond uit eten gingen, ook al bij een bakery waren geweest om een lekkere banana, choclat muffin weg te kanen. Als het verschil maar niet zo duidelijk te zien is toen ik vanuit Amerika terug kwam.....
Anyway het Indiaanse eten was super lekker! Mandy, ik ging weer helemaal terug in de tijd en waande me in incredible India. Wat was dat ook een prachttijd!
Toen dinsdag dus Millford Sound. Ik kan jullie gelijk vertellen; een hoogtepunt!!! Het weer hadden we geweldig mee. We moesten om 6.25 klaar staan voor de bus. Om 5 uur ging de wekker *slik*. Een lange bus reis, via Te Anau richting de Millford Road die gelukkig weer vrij gegeven was. Onderweg zagen we de steen partijen die op de weg gelegen hadden, nou dat waren beste keien! Niet zomaar te tillen ;-) De bus chauffeur maakte tussendoor ook een aantal stops, bijvoorbeeld bij de mirror lakes. Zo helder dat alles prachtig weerspiegelde. Ik genoot alleen al enorm van de bus reis, wat een mooie natuur daar! (ik voel me nu net een natuur freak, gelukkig ben ik het nog net niet :P) Uiteindelijk stapten we rond half 1 op de boot om door de Fjorden van de Millford Sound heen te varen. Woorden doen tekort, de werkelijkheid die op mijn netvlies staat zegt veel meer. Het zonnetje scheen, dus we zaten zelfs buiten op de boot!!! Natuurlijk ook scherp op de uitkijk voor dieren. Want wat zou het een droom zijn om dolfijnen tegen te komen. Gelijk al kwamen we een mooie waterval tegen. Niet veel later een aantal pinguins die op de rotsen aan het chillen waren. Foto's kunnen maken!! Ook seals (nog steeds niet helemaal duidelijk wat daar nou voor een dier onder verstaan wordt) lagen te genieten op een aantal rotsen verderop. De Fjorden zagen er ook erg mooi uit. Meer dan 100 foto's gemaakt alleen al van deze dag. We zijn tot de Tasman Zee gevaren en toen weer terug. En ohhh our dream came true. DOLFINS!!!! Echt wel een stuk of 10 gezien. Ze zwommen en sprongen met de boot mee, wat een prachtig gezicht en zo dichtbij!! Ik kon ze bijna aanraken. Ik was zo druk met foto's en filmpjes maken dat ik een klein beetje vergat te genieten, maar ach dan heeft het thuis front ook wat om van te genieten :P Echt super bijzonder was dit!!! De dag kon niet meer stuk :) Bijna 13 uur later kwamen we terug in Queenstown en konden we heerlijk na genieten. Wat een dag :)
De volgende dag zijn we doorgereden naar Franz Josef, via Wanaka. In Wanaka een trip geboekt in Franz Josef om daar de gletsjer op te gaan! In Wanaka langs het puzzle house gereden. Haha, alle zintuigen werden op de proef gesteld. Er waren allerlei optische illusies. Er was zelfs een kamertje waar ik niet normaal kon lopen en misselijk werd, mijn evenwichtsorgaan had het zwaar. Bijzonder om eens mee te maken en eens wat anders dan al die natuur ;-)
De volgende dag was het dan tijd voor de Franz Josef trip. De gletsjer op met.... een helicopter!!!!!! Ik kan jullie nu ook alvast vertellen, een ander hoogtepunt!!!!!! Wooow wat een ervaring. De tocht naar de gletsjer was maar iets van 5 minuten, maar langer had ook niet gehoeven. Ik vond die helicopter nogal onstabiel heen en weer slingeren en werd er al misselijk van. Haha. Het uitzicht was desalniettemin amazing! De gletsjer is sowieso bijzonder om te zien. Een hoop ijs tussen de bergen in. Op de gletsjer een tocht gemaakt van 3 uur met een gids en 10 mensen, inclusief wijzelf. We hadden beneden al allerlei aparte kleding aangekregen (broek, jas, schoenen, sokken, handschoenen en de speciale spikes die we gelijk onder moesten binden op de gletsjer. Toen we net bezig waren met ondebinden was er een enorm lawaai van vallend sneeuw dat naar beneden stortte vanaf een naastgelegen berg. Wauw. Als schaapjes achter de gids aangelopen of nouja, agressief gestampt!! Zo moesten we lopen om goed grip te krijgen op het ijs. Ik vermaakte me wel ;-) Het was ook weer zo bijzonder op het ijs. Ik liep op een gegeven moment met blote armen omdat het zo heerlijk warm was. De zon scheen, zonnebril op en go! Het ijs was super wit en op sommige plekken erg mooi blauw. We moesten soms door hele nauwe gangetjes klauteren dat ik dacht dat een dikker persoon dan ik er niet doorheen zou passen, haha. Op een gegeven moment moesten we zelfs door een soort grotje/tunneltje glijden om naar de andere kant te komen. Een (knappe)gids die het laatste half uurtje bij onze groep aansloot stond er aan het eind om me er verder uit te trekken :) Onze gids Lucas liep trouwens telkens voorop met een enorme hakbijl (oid) om soms trappetjes uit te graven zodat we het ijs op konden klimmen. Hoe gentle! De 3 uur leken maar 10 minuutjes te duren... De tijd ging erg snel voorbij. Het was echt super super super gaafff!!!! Ik had me niet voorgesteld dat het zo mooi zou zijn op die gletsjer. Omgeven door ijs, het zonnetje. Ja, dit was heel erg mooi! Aan het eind ook weer terug met de helicopter. Ik mocht deze keer helemaal voor in. Ik heb geen foto's/filmpjes gemaakt deze keer, want het enige wat ik dacht was; genieten!!! Och wat mooi.... Het opstijgen gaat wiebelig. De helicopter moest ook vlak langs de berg vliegen om de minste wind te vangen denk ik. Maar jeetje wat stoer zeg zo'n helicopter vlucht!!! Toch wel wat spannend hoor. Gelukkig heelhuids beneden :)
's Avonds mochten we nog gratis naar de hot pools, dus wij als echte Hollanders lieten ons dit niet voorbij gaan natuurlijk. 3 heerlijke buitenbaden van 36, 38 en 40 graden. Daar 1,5 uur in liggen weken en lekker rozig terug naar ons campertje om de nacht door te brengen.
Vandaag zijn we doorgereden naar Greymouth. Een soort tussenstop voor we de volgende nationale parken in gaan rijden (Nelson Lakes en Abel Tasman NP) Op de weg richting Greymouth een stuk van de Arthurs Pass gereden. Hier zijn we gestopt in het dorpje Arthurs Pass om een wandeling richting the devil punchball falls te maken. Een erg hoge waterval. Ons loopje (van maar een half uur) werd beloond. Mooie foto's en weer terug richting ons campertje.
Wisten jullie trouwens dat wij boodschappen doen als echte uitjes zien? Inmiddels zijn we compleet geobserdeerd door lekker voedsel en maken we de lekkerste maaltijden klaar 's avonds. We koken dus nog altijd zelf. De supermarkten zijn erg groot en je bent zo een uur onderweg om alles bij elkaar te sprokkelen. Wij vermaken/verlekkeren ons er wel :) De Pack 'n Save is onze favoriet!
Nu zijn we op de camping in Greysmouth. Net gekookt temidden van twee Nederlandse gepensioneerde echtparen. Toch altijd wel weer leuk om even wat te kletsen met Nederlanders.
Nog precies 2 weken en we vliegen alweer naar huis! Nog minder dan een week en we vliegen naar Fiji. Time flies!!
We hopen nog een volgend hoogtepunt te krijgen door in Kaikoura de walvissentour te kunnen doen. Hopelijk gaat die nu wel door. Maar ach daarvan breng ik jullie vast en zeker de volgende keer weer op de hoogte.
Het reis verslag is alweer lang zat dacht ik, sorry!
Vannacht werd ik trouwens wakker en toen dacht ik ineens; wauw, wat ben ik eigenlijk een 'rijk' persoon! Inmiddels heb ik al zoveel gebeurtenissen bij elkaar gespaard dat ik mezelf wel zo mag noemen. Want wie heeft er nou rond getourd in NZ met een camper, wie heeft er nu over gletsjers gelopen, wie heeft er ooit een helicopter vlucht gemaakt, wie heeft een reis naar India gemaakt en in een weeshuis gewerkt, wie is er al 2x in de USA geweest en heeft er zelfs gewerkt, wie heeft er een vaste baan, wie heeft er in haar eentje een hypotheek op een appartement, wie heeft haar nieuwe auto al klaar staan wanneer ze terug komt van vakantie... Dat zijn nog maar een paar dingen, maar ik vond het wel mooi dat ik dat dacht :)
Gaat het bij jullie ook nog steeds goed? Ik blijf graag op de hoogte hoor! Denk uiteraard ook bijna dagelijks aan hoe het nu op het werk zou zijn ;-) Goedzo, jullie houden me totaal niet op de hoogte.
Lieve allemaal, ik hoop van jullie te horen hoe het bij jullie gaat, want daar ben ik ook erg geinteresseerd voor!
Heel veel liefde,
Mirjam
-
26 Oktober 2012 - 09:47
Lisette Van Benthem:
Nog een gtst-tje zo?:) xxx -
26 Oktober 2012 - 10:32
Dineke:
WAUW WAUW WAUW!!!! Wat een super belevenissen! Leuk om te lezen!
En je bent inderdaad een 'rijk' persoon!! Ik heb geen één van die dingen die je opnoemt (gedaan):P!
Maargoed ik voel me ook niet 'arm';). Veel plezier nog en hopelijk komen er nog heel veel hoogtepunten!
XX Dien -
26 Oktober 2012 - 10:55
Quivera:
Haaai meisje,
Jeetje wat hebben jullie weer veel mooie dingen beleefd. Prachtig zeg. Die dolfijnen en over de gletsjers lopen! Ohhh en al dat lekkere eten: zou niks voor mij zijn;) haha. Ben ook erg benieuwd hoe jullie de laatste twee weken ervaren. Jemig wat gaat de tijd toch snel.Voor jullie het weten zijn jullie terug. Dan moeten we afspreken om al jullie verhalen te vertellen en ik ben heeeeel benieuwd naar de foto's.
p.s. wat je beschrijft is ook echt zo Mir. Je mag trots op jezelf zijn:) Dat je al zoveel van de wereld hebt gezien, een vaste baan en een huis hebt. En vooral: gezond bent!!!
Kuss Quivera -
26 Oktober 2012 - 13:09
Annouk:
Haaj Sis!
Wat een gave excursies hebben jullie gemaakt zeg, van een paar wist ik natuurlijk al ;) Gelukkig maar dat die niet door het weer geannuleerd zijn! En als je alleen al meer dan 100 foto's van die fjorden gemaakt hebt, hoe gaan wij dat dan ooit met z'n alleen in 1 avond kunnen bekijken? :p
Met je appartement gaat alles nog goed hoor! Zit er deze week helemaal niet eigenlijk. Wel de brievenbus geleegd natuurlijk ;) Maar als de school weer begint volgende week zal ik er wel weer vaker zitten.. En gister was het dus precies een jaar geleden dat de pups geboren waren! Ik heb de eigenaren van Banjer gemaild en t gaat echt super met hem!! Heb zelfs een paar foto's meegestuurd gekregen, dus als je terug komt heb ik ook nog leuke foto's voor jou! ;)
Nou meiden, nog heel veel plezier in de National Parken en al het andere wat jullie nog gaan zien!
Xxx Annouk -
26 Oktober 2012 - 14:15
Evelien:
He daar!
Zo, ik ben weer op de hoogte van je mooie belevenissen! Ik heb 2 van je verhalen achter elkaar gelezen :) en wat voor verhalen, wat mooi dat je dat mag meemaken met Lisette! Ik zit ze met een glimlach op mn gezicht te lezen haha. Bij sommige stukjes moet ik even opzoeken wat het nou is, maar het lijkt me gewoon het beste om alle foto's met uitleg erbij te zien ;)
Genietse verder en ik stuur jullie bij deze wat zonnestralen van hier naar jullie toe! -
26 Oktober 2012 - 15:25
JJ:
Mooiie verhalen Mirjam. Leuk om te lezen.
Tot over 2 weken. -
26 Oktober 2012 - 23:09
Gerrit Welbergen:
Hoi Mir,
Seals zijn volgens mij gewoon zeehonden. Had je een keer naar Pieterbuuren moeten rijden, naar Lenie 't Hart. Niet zo heel ver weg dus; daar hebben ze ook zeehonden. Dat zijn van die gladde luie zitzakken met zwemvliezen en zwemdiploma A. Jammer dat ik zo weinig tijd heb om jullie te begeleiden, dan had ik misschien zo links en rechts nog wat uit kunnen leggen. Ik moet je wel na geven dat je inmiddels behoorlijk wat meer van deze aardkloot gezien hebt dan je pa. Gelukkig dat je 's nachts nog wakker wordt en denkt dat je een bevoorrecht mens bent die in het bezit is van veel rijke ervaringen. Ach, als je weer terugkomt op Schiphol zul je horen dat we een nieuw kabinet hebben en na dat besef weer met beide benen op de grond staan. Wees vooral blij dat je al heel veel gezien hebt, dat pakt het nieuwe kabinet jouw in ieder geval niet meer af. Ik weet dat je deze opmerking niet waardeert, dus dan even heel wat anders. Ik ga zo(om 23:00 uur) Layca uitlaten en zie dat het nu 4 graden is. Afgelopen weekend was het ruim boven de 20. Ik breng Tim morgen naar Walibi waar hij Halloween gaat vieren. Ik hoop voor jullie dat ze die gekkigheid niet in NZ kennen en jullie niet de schrik om 't hart jagen. Gewoon verder gaan genieten daarginds met vooral beter weer, en zeker goed gezond blijven. Ennuuuh, wees zuinig op je foto's, zo'n reisje doe je niet even over.
groet van pa en ma Welbergen -
27 Oktober 2012 - 09:33
Carolien:
Wauw Mirjam, wat beleef je weer mooie dingen! Twaalf jaar geleden heb ik deze reis ook gemaakt en door jouw verhalen te lezen, beleef ik mijn eigen reis weer een beetje opnieuw. Echt super leuk om te lezen! Blijf lekker genieten tot het einde!
Liefs, Carolien. -
27 Oktober 2012 - 19:59
Trudy:
Hoi Mirjam,
Ja, jij bent zeker een RIJK mens! Jouw reiservaringen blijven altijd bij je, in je hoofd en in je hart natuurlijk. (Mis alleen jullie "gevaarlijke" tocht in het rubberen bootje langs de kant van de Beulaeckerwiede.....ik hoor nog jouw gil:" O, Lies, help, we drijven helemaal af (5m !!)"
Was dit vorig jaar ..............of jaren geleden, ha, ha, ha!!
Heb op YouTubeVideo de plaatsen bekeken van jullie trip langs de westcoast, Milford Sound en Devils Punchbowl, SCHITTEREND, wat een mooie natuur, een streling voor het oog!
Hopelijk hebben jullie straks op Figi toch zonnig weer ondanks het regenseizoen.
Geniet dan maar dubbel van the Islands en van het feit dat je weer in een echt bed kunt slapen! Vanavond gaat de wintertijd in en slapen we een uurtje korter.
Jullie ontwaken dan (al of niet met een overheerlijke muffin:)) en gaan met de camper op weg naar....????? Dat lezen we dus in je volgende verslag!!!!
Hou je haaks, groet aan Lisette en veel plezier bij (wie weet nog) de whales..........
Trudy -
27 Oktober 2012 - 20:04
Trudy:
Sorry, foutje.......we slapen natuurlijk een uurtje LANGER vanavond miv de wintertijd!!
Groet,
Trudy
-
27 Oktober 2012 - 21:06
Geke:
Hoi Mirjam,
Nou zeg dat wel, hoogtepunten zijn het zeker. Dat van die gletsjer en een helicoptervlucht herkennen we wel al was het wel op een ander stukje aarde. Jammer dat het weer jullie niet altijd mee zit, maar zo te horen genieten jullie er niet minder om. Op dit moment regent het hier trouwens ook(een beetje), maar we zitten hier dan ook wel in de herfst, terwijl het bij jullie toch zo'n beetje voorjaar zou moeten zijn.
Geniet nog maar lekker verder en beterschap voor Liset.
liefs en groetjes,
Geke en Geert
-
28 Oktober 2012 - 10:44
Mereltje:
Lieve Mir,
Natuurlijk ga ik jou nog 1000en berichtjes sturen! Ik liep wat achter met lezen en toe ben ik eerst maar eens begonnen met Liesjes verslagen. Die van jou ga ik nog doornemen. Ik sprak laatst nog wel met je oom en tante aan de bar hier....hoorde ik al van alles leuks.
Tot snel,
Liefs Merel -
04 November 2012 - 15:30
Mandy:
Ha die Mir!
Wat heerlijk weer om over al jullie belevenissen te lezen! Nu wil ik ook zeker weten
een keer naar het prachtige Nieuw-Zeeland;) Ik hoop je als je weer in ons koude kikkerlandje
bent snel weer te spreken en al je foto's te mogen bewonderen!
Wat leuk dat jullie Indiaas hebben gegeten! Good old times in India:) Het is nu precies twee
jaar geleden, time flies. Ik zeg ook altijd; je kan beter herinneringen sparen dan geld want
die maken je een veel rijker mens. Je mag absoluut trots op jezelf zijn Mir in wat je zelf al
bereikt hebt:)
Heel veel plezier nog! Dat er nog meer mooie herinneringen bij mogen komen:) En take care!
Hopelijk tot snel!
Liefs -
04 November 2012 - 19:50
Merel:
hee mir
ja jij bent zeker een rijk persoon. leuke vrienden punt-komma-haakjesluiten, ik heb nog steeds een slecht werkende shift-toets haha, mooi huis thuis en dan ook nog eens zo'n reis maken uitroepteken. wauw uitroepteken.
maare even over die toch wel knappe gids........fotosvraagteken, wat zou het supah zijn als jij met een nzlander zou trouwen....wat een top vakantiebestemming voor ons dubbelepunt-haakjesluiten.
geweldig dat jullie een heli vlucht hebben gemaakt, wat moet dat indrukwekkend zijn uitroepteken. jullie zitten zeker nu inmiddels wel op fiji vraagteken.
nog één ding...die frans jozef gletsjer is al een paar keer voorbij gekomen....naar welke frans jozef is deze vernoemd vraagteken. dat vind ik natuurlijk interessant uitroepteken dubbelepunt-p
tot snel en nog heeel veeel fun in fiji, groetjes aan lies uitroepteken
liefs,
merel smiley -
04 November 2012 - 19:51
Merel:
mir, mijn excuses voor de verwarrende tekst
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
