Home sweet home

Lieve allemaal,

Een allerlaatste verslagje om deze geweldige reis af te kunnen sluiten.
Zoals jullie zien zijn we vanmorgen om 6.15 uur veilig geland op Schiphol. We zijn in totaal bijna 40 uur onderweg geweest om vanuit het hostel in Fiji, mijn eigen appartementje in te stappen.

De dinsdag in Fiji zijn we naar een typisch dorpje geweest waar nog een stam leeft. We moesten ongeveer 3 uur rijden richting Suva, om daar op een boot te stoppen. Gelukkig hadden we een erg leuke gids vol humor; Suga. Onderweg begon het verdorie te regenen en dat stopte voorlopig ook niet meer. De weergoden waren zo 'vriendelijk' om ons ook Fiji te laten ervaren met regen. We kregen allemaal een vuilnis zak om onze tas heen en een stuk plastig om over ons heen te leggen op het bootje. Zo'n lange boot waar je achter elkaar moet zitten en max met z'n tweeen naast elkaar kunt zitten. Over de rivier, richting het dorpje. Onderweg nog gestopt bij een waterval. Daar kon je vanaf springen, maar ik was al half verkleumd en doorweekt door de regen, dus ik liet het aan me voorbij gaan en keek vrolijk toe hoe de rest (lees de gids) heldhaftige sprongen aan het maken was. Toen moesten we nog verder varen over de rivier tot we door een kiertje van het plastic zijl kleurrijke dorpelingen met paraplu's zagen staan. Zij wachtten ons op om vervolgens naar het dorpszaaltje te gaan, om daar een ceremonie bij te wonen. Ze leven nog erg traditioneel. Zo hebben ze een chief die 15 vrouwen mag hebben. Mannen mogen overal vooraan zitten en de vrouwen daarachter. Mannen in kleermakerszit, vrouwen met beide benen aan één kant.
Wij waren de gasten en werden ingewijd door de nationale drank van Fiji; Kava. Er kwam een welkomst woord en daarna kregen we om de beurt een schaaltje. We moesten Bula roepen, 1 keer in onze handen klappen, de kava in één teug leeg drinken en 3 keer in onze handen klappen. Ondertussen komen er uit het volk de raarste kreten omhoog. Grappig om mee te maken en ik ging er gelukkig niet van over mijn nek. Hierna kwam er een traditionele dans. Op mij kwam het erg agressief over. Ze hadden een stok vast en stampten daarmee dreigend op de grond en kwamen soms erg snel op je af rennen om vervolgens de stok net tussen je benen te laten belanden, brr. Daarna moesten wij opstaan en mee dansen. Lisette en ik stonden met een Fijiaanse vrouw tussen ons in en vervolgens moesten we flink met de heupen swingen. Gelukkig is daar geen beeldmateriaal van :) Uiteraard ging ik heerlijk uit mn dak om van een verzopen katje te veranderen in een tijgerin. De laatste dans was de slangendans. Er werden 2 rijen gevormd en we moesten elkaar bij de heupen vast houden. Oh wat een mazzel, ik stond achter Suga ;-) Ik moest vooral niet verlegen zijn om hem goed vast te pakken. Wat ik me nog niet besefte was dat de volgende ronde iemand anders de leider van de 'gang' moest zijn. Uiteraard was ik de sjaak. Verstand op 0 and 'follow de leader, leader, follow de leader!' Swingen met die heupen, van links naar rechts, rondjes draaien, armen in de lucht en ook deze sessie heb ik overleefd!
Toen we warm gedanst waren werden we onder paraplu begeleid naar de school van het dorpje. Er wonen trouwens 300 dorpelingen en ze hebben dus een eigen schooltje waar hun kinderen les krijgen. Ze hadden 3 klaslokalen en kregen op dat moment ook gewoon les. De kleintjes natuurlijk afgeleid door alle toeristen die aapjes aan het kijken waren. Zo voelde het voor mij enorm. Toch wel even leuk om te zien hoe ze in Fiji op een wat primitievere manier les krijgen. Ik heb het idee dat die kinderen hier heel wat meer ontzag hebben voor hun leraar dan dit in Nederland is.
Ondertussen hadden de dorpelingen een lunch voor ons voorbereid. Ik weet niet wat ik allemaal heb gegeten, maar het was best lekker! Er was ook iets vlees/broodachtigs? (ik kon het niet onderscheiden) klaargemaakt in een gat in de grond met vuur o.i.d. Zo maken zij al hun eten klaar. Toen dit gedaan was kregen we nog de kans om hun eigen gemaakte souveniertjes te kopen en werd het geheel traditioneel afgesloten.
We mochten weer in de boot terug stappen. Gelukkig was het op dat moment net even droog. Onderweg moesten we nog over stappen op een bamboe vlot om vervolgens over kolkende riviertjes 10 minuten later weer de boot in te stappen ;-) Het was ook weer gaan regenen. Lies en ik hielden de moed erin door vrolijk te gaan zingen. Wat zullen we de rest van de Australische toeristen gelukkig gemaakt hebben! We kregen in elk geval een hoop glimlachen onze richting op, dus dat zou best! Het was ons trouwens ook 3 keer overkomen dat de boot vast kwam te zitten op de stenen van de rivier, dus alle mannen moesten uit stappen in het water om vervolgens te duwen, trekken, wrikken naar een dieper stukje zodat ze weer in konden stappen en wij vrolijk verder konden varen. Prachtig hoe onze gids ook telkens het water uit de boot moest hozen met een plastic kannetje. Ik had de tijd van mijn leven!
De terug weg weer 3 uur rijden richting ons hostel, krijgen we een lekke band! Ik zag ons al aan de kant van de weg wachten in de stromende regen tot ze het weer voor elkaar gefixed hadden. Maar Lies & Mir hadden dit keer mazzel! Er kwam toevallig binnen 5 minuten een busje aangereden van de zelfde reisorganisatie en daar pasten we nog bij in om onze reis te vervolgen!! Jeuhh.
Al met al een erg leuke dag.

De woensdag was onze laatste dag op Fiji. We wilden nog even lekker van het weer genieten en nog bruiner kleuren. Begint het tijdens het ontbijt te regenen. Eer we bij de receptie waren om een taxi te regelen hooste het de lucht uit! Volgens mij heb ik het nog nooit zo hard zien regenen. Het leek wel een tropische storm. We wilden al een zonnedans gaan doen, maar een Fijiaanse vrouw zei dat dit een goed teken was, want dan zou het na deze heftige bui op gaan klaren. Als het normaal geregend zou hebben, zou het de hele dag duren. Hm, ze wilde ons gewoon niet zien dansen denk ik? Maar... Ze had gelijk! Rond het middag uur werd het droog en hebben we toch nog even lekker van de zon kunnen genieten op een ligbedje aan het strand. Helaas werden we een uur later verjaagd door de keiharde wind wat ons de rillingen over ons lijf deed bezorgen. We zijn nog richting het stadje Nadi gegaan om nog wat laatste inkopen te doen en voor de allerlaatste keer uit eten te gaan. 's Avonds onze koffer in pakken en slapen, want de volgende dag ging onze wekker al om 5.15 uur!!! Pff....
Dat was vroeg opstaan! Snel alles klaar maken, een ontbijtje erin en met de taxi naar het vliegveld.
De eerste vlucht van Fiji naar Hong Kong duurde 9 uur. Op zich ging dat redelijk snel voorbij. Helaas zaten we wel tussen een stel Chinese/Japanse jongens in die nogal vies waren. Boeren, gorchelen is hun niet vreemd en het schijnt voor hun ook de normaalste zaak van de wereld te zijn om hun (stink!!!!)voeten op onze stoelleuningen te leggen. Ik heb een keer 'vriendelijk' achterom gekeken waardoor het klaar was en toen hij het nogmaals probeerde heb ik flink met mijn ellebogen naar achteren gestoten zodat hij er ook wel mee ophield :) Tadaa. Toen vond ik uit dat de stoelleuningen omhoog konden, dus had ik er geen last meer van! Toch drong even later weer een verrotte kaasgeur mijn neusgaten in. Had een jongen het voor elkaar gekregen om zijn witte zweet kakkers op de lege stoelleuning naast me te krijgen. Zucht...

In Hong Kong hadden we 9,5 uur tussen tijd. We hebben besloten Hong Kong in te gaan, maar toen we eenmaal in de stad liepen hadden we nergens puf voor en waren we te moe om nog meer stappen te verzetten. Bij de mac donalds opladen met een milkshake en wilden we naar het park lopen. Verdrorie. Regendruppels. Nouja, we hadden daarvoor nog tegen elkaar gezegd; goh Hong Kong is onze enige bestemming waar het droog gebleven is! Nou ook dat moesten we dus blijkbaar mee maken met regen. Het is me wat. We zijn nog even in Chunking mansion geweest, hebben wat patatjes gegeten bij de mac donalds, 's avonds nog even de lichtshow bekeken en zijn toen weer met de train express terug gegaan naar de luchthaven.
Daar stapten we om 00.00 Hong Kongse tijd het vliegtuig richting Amsterdam in. Dit keer moesten we 13 uur vliegen. Gelukkig heb ik wel wat kunnen slapen, maar opzich zit ik nu redelijk gaar achter de laptop.
Het welkomst comité stond ons op te wachten met een spanddoek! Haha, wat leuk!! En toen ik mijn eigen huisje binnen stapte werd ik nog vrolijker door de deuren die nu ook wit geschilderd zijn en een combi magnetron in de keuken!!!!!! En wat fijn thuis komen in mijn eigen huisje...

Maar wat een geweldige reis heb ik weer mogen meemaken! Als jullie me vragen wat ik het aller leukste vond kan ik alleen maar een soort top 5 geven. Hiertoe behoren de helicopter vlucht met de gletsjer wandeling, de Millford Sounds, het abseilen in de grotten en de glowworms in de Waitomo caves, de Big Buddha in Hong Kong en het bezoek aan het bountystrand (+snorkelen) en ja ook toch het traditionele dorp! Och en die pinguins, zeeleeuwen en dolfijnen in het wild spotten (oke ook de walvissen). Er komt alweer veel meer bij.
Een bijzondere reis met hele verschillende dingen. Weer een ervaring rijker. En om deze reis met Lisette te maken was uiteraard ook een fijne ervaring! Bedankt, dat je het 6 weken lang met me uitgehouden hebt ;-)
Wat zal mijn volgende bestemming worden? Ik heb best al wel ideeën! Haha.

Ik wil jullie bedanken voor alle reacties die ik gekregen heb. Jullie kunnen je vast niet voorstellen hoe fijn dat is om te lezen ergens ver weg! En ook alle complimenten zijn leuk om te horen, thanks!
Toch wil ik jullie ook allemaal weer erg graag in het real life ontmoeten hoor :)

Misschien tot bij het volgende reis verslag.

Daaggg!! - Mirjam -